دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
شناسایی نماتدهای انگل گیاهی مزارع یونجه منطقه اهر-آذربایجان شرقی
1
12
FA
شفیقه
اسکندری
دکتری بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
shafighe_eskandary@yahoo.com
غلامرضا
نیکنام
گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
اکبر
کارگربیده
گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
10.22055/ppr.2015.11234
یونجه با سطح زیر کشتی معادل 78631 در استان آذربایجانشرقی و حدود 6410 هکتار در شهرستان اهر، یکی از گیاهان علوفه ای مهم در منطقه به شمار می رود. با توجه به نبود تحقیقات جامع در مورد نماتدهای انگل گیاهی مزارع یونجه و لزوم شناسایی عوامل مهم کاهش کمی و کیفی این محصول دراین منطقه تحقیق موردنظر صورت گرفت. به منظور بررسی تنوع زیستی نماتدهای انگل گیاهی مزارع یونجه شهرستان اهر، با جمع آوری33 نمونه خاک ازمزارع یونجه مناطق مختلف شهرستان اهر طی سالهای 83-82، بخشی ازتنوع زیستی نماتدهای انگل گیاهی این محصول شناسایی گردید. نماتدها به روش تلفیق الک و سانتریفوژ از نمونههای خاک استخراج و به گلیسیرین خالص منتقل شدند. پس ازتهیه اسلایدهای میکروسکوپی دائمی ازگونه های موجود، بوسیله میکروسکوپ نوری مجهز به لوله ترسیم، صفات ریخت شناختی و ریخت سنجی آنها بررسی گردید.در این تحقیق، 20 گونه از 11 جنس مربوط به زیرراسته Tylenchinaشامل گونه های
<em>Boleodorus thylactus, Coslenchus aquaticus, Criconemella</em> <em>antipolitana,</em><em> Ditylenchus medicaginis, Ditylenchus dipsaci, Geocenamus brevidens, Geocenamus nanus, Geocenamus quadrifer, Helicotylenchus digonicus, Helicotylenchus pseudorobustus, Helicotylenchus vulgaris, Paratylenchus italiensis, Paratylenchus tateae, Pratylenchus scribneri, Pratylenchus neglectus, Pratylenchus thornei, Psilenchus iranicus, Tylenchorhynchus parvus, Tylenchorhynchus striatus, Zygotylenchus guevarai</em>
شناسایی شدکه در میان گونه های مذکور <em>Coslenchus aquaticus</em>و <em>Tylenchorhynchus striatus</em> برای اولین بار از ایران گزارش و توصیف می شوند.
نماتدهای انگل گیاهی,یونجه,Tylenchorhynchus,Coslenchus
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11234.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11234_85204cdc6f90718d6e4d76f6be377fc2.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
بررسی اثر تلفیقی روغن و حشره کشهای مختلف برای کنترل پشه گالزای برگ انبه Procontarinia matteiana (Dip:Cecidomyiidae)
13
19
FA
ملیحه
خسروی
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان
khosravimaliheh@yahoo.com
عزیز
شیخی گرجان
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
khosravi_20032003@yahoo.com
10.22055/ppr.2015.11226
پشه گالزای برگ انبه از آفات مهم انبه در بلوچستان محسوب میشود. پشه-های گالزا تولید گالهای زگیل مانندی روی برگ درختان انبه نموده و باعث کاهش فتوسنتز، ریزش برگها و کاهش تولید محصول میشوند. درختان جوان ممکن است در اثر حمله آفت از بین بروند و درختان مسنتر نیز در اثر حملات مکرر آفت رشد طبیعی ندارند. در روستای کهیر، اثر پنج حشرهکش به تنهایی و همراه با روغن ولک یک درصد در مقایسه با تیمار شاهد برای کنترل آفت، هنگام ظهور برگهای جوان انبه بررسی شدند. حشره کشها شامل آبامکتین(EC 1.8%) ، دیمتوات(EC40%)، مالاتیون(EC57%)، سیرمایزین(WP75%) و استامیپراید(SP20%) . این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با یازده تیمار و چهار تکرار در دو سال انجام شد. برای ارزیابی تاثیر هر کدام از تیمارها در کنترل آفت، تعداد گالهای روی برگ یک روز قبل از سمپاشی، 5 و 14 روز پس از سمپاشی شمارش شدند. نتایج بررسی نشان داد که بین تیمارها در دو سال اختلاف معنیداری در سطح احتمال 5 درصد وجود دارد. در سال اول مالاتیون به تنهایی و همراه باروغن و سیرومایزین همراه روغن به ترتیب با 93.76، 98.75و 91.48 درصد تلفات در چهارده روز پس از سمپاشی موثرترین ترکیبات در کنترل آفت بودند. در سال دوم مالاتیون به تنهایی و همراه باروغن و سیرومایزین، دیمتوات و استامیپراید همراه روغن به ترتیب با 94.93، 94.90، 82.42، 83.65 و 83.12 درصد تلفات در چهارده روز پس از سمپاشی ایجاد کردند. روغن ولک یک درصد بدون استفاده با حشرهکشها کمترین تاثیر را در کنترل آفت داشت.
انبه,پشه گالزای انبه,حشره کش,کنترل شیمیایی آفت
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11226.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11226_6c8466fe905ec57da132dd42e30f5492.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
پارامترهای زیستی و تولیدمثلی کنهی تارتن دولکه ای (Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidaeروی ارقام مهم تجاری پنبه
21
36
FA
آمنه
ربیعی
دانشگاه محقق اردبیلی
amene.rabiei@gmail.com
علی
گلی زاده
دانشگاه محقق اردبیلی
golizadeh@uma.ac.ir
هوشنگ
رفیعی دستجردی
دانشگاه محقق اردبیلی
hooshangrafiee@gmail.com
امید
سفالیان
دانشگاه محقق اردبیلی
o_sofalian@uma.ac.ir
10.22055/ppr.2015.11227
کنهی تارتن دولکهایTetranychus urticae یکی از آفات مهم و با دامنه میزبانی بسیار وسیع در سرتاسر جهان میباشد. گیاهان میزبان و ارقام مختلف گیاهی میتوانند به عنوان یک فاکتور موثر روی خصوصیات زیستی از جمله پارامترهای زیستی و تولیدمثلی آفات اثر بگذارند. تأثیر دوازده رقم تجاری گیاه پنبه شامل 010، آوانگارد، ب557، بلیایزوواز، چگوارا، خرداد، اوپال، ساحل، شیرپان 539، تاشکند، ورامین و ورامین349 روی پارامترهای زیستی و تولیدمثلی کنهی تارتن دولکهای در شرایط آزمایشگاهی،دمای 1±25 درجهی سانتیگراد، رطوبت نسبی5 ± 65 درصد و دورهی نوری 16ساعت روشنایی و 8ساعت تاریکی مورد مطالعه قرار گرفت. براساس نتایج طولانیترین دورهی نابالغی کنههای ماده روی رقم 010 (70/13 روز) و کوتاهترین آن روی رقم خرداد (06/ 10) مشاهده شد. طولانیترین و کوتاهترین طول عمر کنهی بالغ ماده به-ترتیب روی رقم ورامین 349 (70/18 روز) و رقم اوپال (30/9 روز) بود. امید به زندگی کنههای بالغ یک روزه نیز روی ارقام مذکور بهترتیب 30/13، 95/11، 45/12، 30/16، 80/16، 45/17،8/8، 85/12، 82/17، 41/10، 10/11 و 20/18 روز تخمین زده شد. نرخ خالص باروری روی رقام ذکر شده فوق بهترتیب 21/11، 96/33، 64/39، 70/41، 09/50، 09/49، 19/5، 07/43، 47/41، 69/6، 62/14 و 03/82 بهدست آمد. همچنین، بیشترین مقدار نرخ خالص زادآوری روی رقم ورامین349 (45/83) و کمترین مقدار روی رقم اوپال (81/5) بود. مقایسه پارامترهای حاصله روی ارقام پنبه مورد مطالعه نشان داد که رقم ورامین349 رقم حساس و رقم اوپال، دارای مقاومت بیشتر به این آفت میباشند که این موضوع میتواند در طراحی یک برنامهی مدیریتی تلفیقی کنهی تارتن دولکهای مورد توجه قرار گیرد.
ارقام پنبه,کنه ی تارتن دولکهای,پارامترهای زیستی,پارامترهای تولید مثلی
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11227.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11227_6aa00cf4fc27726bdcdcb718237a39dd.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
واکنش تابعی و تداخل کنه شکارگر Amblyseius swirskii (Acari: Phytoseiidae) با تغذیه از سفیدبالک گلخانه (Hemiptera: Aleyrodidae) Trialeurodes vaporariorum روی گیاه خیار
37
48
FA
رویا
فرهادی
دانشگاه تهران
royafarhadi62@yahoo.com
حسین
اللهیاری
دانشگاه تهران
allahyar@ut.ac.ir
سین
چی
تایوان
sinchi@nchu.edu.tw
10.22055/ppr.2015.11228
سفیدبالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum Westwood ازآفات مهم سبزیجات گلخانهای است. کنه Amblyseius swirskii به عنوان شکارگر عمومی سفیدبالک گلخانه شناخته میشود. در این مطالعه، واکنش تابعی کنههای کامل ماده این شکارگر روی تراکمهای مختلف پورههای جوان (سن یک و دو) سفیدبالک گلخانه و تداخل شکارگری این شکارگر در تراکمهای مختلف خود، در شرایط آزمایشگاهی (دمای Cº1±25، رطوبت نسبی 10±70% و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت) مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی واکنش تابعی، تراکمهای مختلف سفیدبالک (2، 4، 6، 8، 12، 20، و 30) روی دیسکهای برگی خیار در معرض کنه بالغ قرار گرفت. از نرمافزار SAS برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. تجزیه نتایج نشان داد که واکنش تابعی کنه ماده A. swirskii نسبت به تراکمهای مختلف سفیدبالک گلخانه از نوع دوم بود. برای تعیین پارامترهای قدرت جستجو (a) و زمان دستیابی (Th) از معادله راجرز استفاده شد. پارامترهای اشاره شده به ترتیب 022/0 ± 142/0 و 110/0 ± 310/2 برآورد شد. در آزمایش تداخل تاثیر تراکمهای مختلف کنههای کامل ماده (1، 2، 3، 4، 5، و 6) بر قدرت جستجوگری آنها مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه دادههای تداخل نشان داد که ارتباط معنیداری بین لگاریتم تراکم کنه شکارگر A. swirskii و لگاریتم قدرت جستجوی سرانه آنها در برابر تراکم 40 عددی پورههای جوان سفیدبالک گلخانه وجود داشت و مقدار تداخل برای کنههای ماده این شکارگر 167/0- برآورد گردید. نرخ شکارگری با افزایش تراکم سفیدبالک از 2 به 30 و همچنین با کاهش تراکم شکارگر از 6 به 1 افزایش یافت.
Amblyseius swirskii,سفیدبالک گلخانه,تداخل,قدرت جستجو,زمان دستیابی
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11228.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11228_a008fffd6069418acd27e35fe3f2c7cb.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
مطالعه بیماری سفیدک پودری در یونجه های کا شته شده در عرصه های منابع طبیعی اطراف شهرستان بروجرد
49
59
FA
کرم
سپه وند
تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان
karamsepahvand@gmail.com
10.22055/ppr.2015.11235
به منظور مطالعه بیماری سفیدک پودری در اراضی یونجه کاشته شده در عرصههای منابع طبیعی اطراف شهرستان بروجرد از استان لرستان بررسیهایی شامل شناسایی قارچ بیمارگر، برآورد شدت بیماری، آزمایش اثبات نقش آسکوسپور به عنوان مایه اولیه آلوده کننده، بررسی درصد جوانهزنی کنیدیهای قارچ عامل بیماری، آنالیز شیمیایی گیاهان سالم و آلوده، بررسی نحوه زمستان گذرانی عامل بیماری و مطالعه ارتباط فنولوژی گیاه میزبان با مراحل رشدی قارچ انجام شد. با بررسی و ثبت مشخصات قارچ بیمارگر، گونه (Lev.) Arnaud<em>Leveillula taurica </em> تشخیص داده شد. میانگین شدت بیماری حدود 13/12 درصد در سطح رویی و 32/39 درصد در سطح زیری برگ برآورد شد. همچنین بین شدت بیماری در سطح رویی و زیرین برگ همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت (r=46.4<em> و</em>p<.01). باز شدن چاسموتسیومها و آزاد شدن آسک و آسکوسپورها از چند ماه قبل تا زمان آلودگی سیر صعودی داشت و احتمال نقش آسکوسپورها در آلودگی اولیه وجود داشت که با آزمایش اثبات نقش آسکوسپور به عنوان ماده اولیه آلوده کننده مشخص شد که آسکوسپور یکی از عوامل آلودگی سال جدید است. همچنین مشخص شد که بهترین دما و زمان برای جوانهزنی کنیدیها دمای 20 درجه سانتیگراد و زمان 48 ساعت بود و بین سه دمای 10، 15 و 20 درجه سلسیوس از لحاظ آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت P<0.01))<em>.</em> از تجزیه گیاهان سالم و آلوده به سفیدک پودری مشخص شد که بین درصد ماده خشک گیاهان سالم و آلوده و چربی خام گیاهان سالم و آلوده اختلاف معنی دار مشاهده نشد. اما بین درصد پروتیین خام، فیبر خام و خاکستردرگیاه سالم و آلوده اختلاف معنی دار مشاهده شد(P<0.05وdf=7). رشد قارچ روی گیاه در نیمه دوم خرداد همزمان با مرحله رشد سبزینهای گیاه (با میانگین ارتفاع 25/55 سانتیمتر) مشاهده شد. مرحله جنسی بیمارگر در نیمه دوم شهریور ماه و در مرحله ریزش بذر گیاه تکمیل شد. <br /><em> </em>
سفیدک پودری,یونجه,عرصههای منابع طبیعی و بروجرد
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11235.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11235_700f8a14be1f755f47ca6a01b43c2e07.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
کمیت سنجی قارچ Verticillium dahliae در ریشه چهار رقم زیتون با استفاده از تکنیک Real- time PCR
61
73
FA
سحر
خان محمدی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی دانشگاه زابل
sahar_khanmohammadi@yahoo.com
حسین
جعفری
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان
hjafaryir@yahoo.com
محمد
سالاری
دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
salari21m@yahoo.com
سیده مهری
جوادی
عضو گروه بیوتکنولوژی جهاد دانشگاهی زنجان
ghazalehjavadi.z@yahoo.com
10.22055/ppr.2015.11229
پژمردگی ورتیسلیومی یکی از بیماری¬های مهم زیتون است که با تخریب آوندها باعث خشکیدگی شاخهها، کاهش عملکرد و در نهایت مرگ درختان بیمار میشود. در این تحقیق ابتدا از درختان زیتون مشکوک به پژمردگی ورتیسیلیومی در منطقه طارم در استان زنجان نمونه برداری شد. پس از کشت و خالص سازی قارچ، استخراج دی ان اِ با روش سی تب انجام شد . برای ارزیابی واکنش ارقام زیتون، ریشه نهال¬های پنج ماهه ارقام زرد ، آربیکن، آبلونکا و کرونایکی به روش غوطه ور سازی با سوسپانسیون107 اسپور جدایه برگریز قارچ عامل بیماری تلقیح گردید. استخراج دی ان اِ از ریشه نهال¬های تلقیح شده بلافاصله و سپس در زمان های 2-7-15-27-41-56-77 روز بعد از تلقیح انجام گردید. روند افزایش تدریجی میزان دی ان اِ قارچ موجود در ریشه نهال¬ها با روش Real- time PCR و با استفاده از سایبرگرین همراه با آغازگرهای اختصاصی کمیت سنجی گردید. نتایج بررسی¬ نشان داد که در طول زمان، نسبت دی ان اِ قارچ به دی ان اِ کل در ارقام زرد و آربیکن نسبت به ابلونکا وکرونایکی افزایش بیشتری داشتند و رقم کرونایکی محدودیت بیشتری برای استقرار پاتوژن در روی ریشه ایجاد نمود. با این حال در روی ریشه رقم زرد، قارچ عامل بیماری توانست با سرعت بیشتری تکثیر یافته وعلایم شدیدتری از بیماری را ظاهر سازد. نتایج این بررسی نشان داد که تکنیک Real-time PCR ابزار مناسبی برای ارزیابی مقاومت ژنوتیپ¬های مختلف زیتون نسبت به بیماری پژمردگی ورتیسلیومی است که می¬تواند در کنار روش¬های معمول برای غربالگری ارقام مقاوم به بیماری مورد استفاده قرار گیرد.
زیتون,قارچ Verticillium dahliae,مقاومت ارقام,تکنیک Real–time PCR
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11229.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11229_8745b33243c580c2e8ff56308e565d54.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
اثر اندازه و سن در زنبور Lysiphlebus fabarum (Hym., Braconidae) ، بر ترجیح سن پورگی شته میزبان Aphis fabae (Hem.: Aphididae)
75
90
FA
پگاه
نجف پور
دانشگاه شهید چمران، گروه گیاه پزشکی
p_najafpour@yahoo.com
آرش
راسخ
0000-0002-4688-5049
دانشگاه شهید چمران اهواز
arashrasekh@gmail.com
مهدی
اسفندیاری
0000-0002-0949-5180
دانشگاه شهید چمران، گروه گیاه پزشکی
esfandiari@scu.ac.ir
10.22055/ppr.2015.11230
تأثیر پارازیتوئید روی رشد جمعیت شته بستگی به الگوی انتخاب سن میزبان دارد. الگوهای ترجیح اغلب با توجه به وضعیت فیزیولوژیکی پارازیتوئید ماده شامل بارتخم، سن و اندازه تغییر میکند. در این پژوهش، اثر سن و اندازه جمعیت مادهزای زنبور Lysiphlebus fabarum (Marshall) روی الگوی ترجیح سن رشدی شته میزبان (Aphis fabae Scopoli) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور زنبورهای مادهی یکروزه به مدت 8 ساعت، به طور جداگانه (30=n) به 30 عدد شته میزبان (شامل 10 عدد پوره سن اول، 10 عدد پوره سن دوم و 10 عدد پوره سن چهارم)، معرفی شدند. این زنبورها در سن سهروزگی خود مجدداً با شرایط قبلی با شتههای میزبان مواجه شدند. در آزمایش دیگر، گروههای همسن (یکروزه) از زنبورهای کوچک و بزرگ، به صورت انفرادی (30=n) و با شرایط آزمایش قبلی به 30 شته میزبان معرفی شدند. بر اساس نتایج بهدست آمده روی زنبورهای جوان و مسن، در سن چهارم پورگی، تعداد مومیایی و نسبت ظهور در زنبورهای یکروزه بیشتر از زنبورهای سهروزه بود. در خصوص مقایسه زنبورها در دو اندازهی مختلف، نرخ ظهور نتاج زنبورهای کوچک در سنین اول و چهارم پورگی میزبان به طور معنیداری بیشتر بود. همچنین در زنبورهای کوچک و بزرگ، تعداد مومیاییهای ایجاد شده و نسبت ظهور نتاج در سن اول پورگی به طور معنیداری بیشتر از سایر سنین بود، اما اندازه زنبور تأثیری بر ترجیح میزبانی نداشت. در یک جمعبندی میتوان گفت که زنبورهای L. fabarum، در هر دو سن و اندازه، سن اول پورگی شته را نسبت به سایر سنین ترجیح دادند.
"الگوهای ترجیح","نرخ ظهور","سن پورگی شته","Aphidiinae"
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11230.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11230_282436125478654fa6778fad9f2050b3.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
تاثیر دما روی سمیت تنفسی اسانس زیره سبز و رفتار حرکتی حشرات کاملSitophilus granarius و Tribolium confusum
91
102
FA
معصومه
ضیائی
0000-0002-8133-1789
دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
m.ziaee@scu.ac.ir
احمد
ندیمی
دانشکده تولید گیاهیِ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران،
nadimi@yahoo.com
زهرا
گنجی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
ganjizahra1389@gmail.com
10.22055/ppr.2015.11231
اسانسهای گیاهی میتوانند به عنوان جایگزین آفت کشهای شیمیایی مورد استفاده قرار گیرند. در این مطالعه سمیت تنفسی اسانس زیره سبز،Cuminum cyminum (L.) ، روی حشرات کامل شپشه گندم، Sitophilus granarius (L.) و شپشه آرد، Tribolium confusum Jacquelin du Val، بررسی شد. آزمایشات در دماهای 1 ± 25 و 1 ± 32 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 55 درصد و تاریکی در چهار تکرار انجام شد. اسانس زیره سبز برای شپشه گندم در غلظتهای 4، 7، 10، 13و 16 میکرولیتر بر لیتر هوا و در مورد شپشه آرد 8، 11، 14، 17 و 20 میکرولیتر بر لیتر هوا مورد استفاده قرار گرفت. مرگ و میر حشرات کامل 24 و 48 ساعت پس از اسانس دهی شمارش شد. نتایج نشان داد افزایش دما و مدت زمان اسانس دهی باعث افزایش درصد مرگ میر در هر دو حشره میشود. همچنین، حشرات کامل شپشه گندم حساستر از شپشه آرد بودند. فعالیت حرکتی حشرات کامل در هر دو دما با نرم افزار SwisTrack version3 بررسی شد. مسافت طی شده و سرعت حرکت حشرات در تیمار اسانس در دمای 1 ± 32 درجه سلسیوس به طور معنی داری بیشتر از کاربرد اسانس در دمای 1 ± 25 درجه سلسیوس بود. بنابراین، تلفیق اسانسهای گیاهی و دما میتواند در برنامههای مدیریت تلفیقی آفات محصولات انباری مورد استفاده قرار گیرد.
اسانس گیاهی,فعالیت حرکتی,زیره سبز,شپشه آرد,شپشه گندم
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11231.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11231_d5dff396dbed81198453a073e3bc0694.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
بررسی اجزای شیمیایی و سمیت دو اسانسگیاهی علیه حشرات کامل Tribolium castaneum و Callosobruchus maculatus
103
112
FA
قدیر
نوری قنبلانی
عضو هیات علمی
gnouri@uma.ac.ir
عسگر
عبادللهی
دانشگاه محقق اردبیلی
asgar.ebadollahi@gmail.com
علیرضا
نوری
دانشگاه فردوسی مشئد
alireza_nouri_ganbalani@yahoo.com
10.22055/ppr.2015.11232
اسانسهای گیاهی بهعنوان ترکیبات کم خطر برای پستانداران و حشرات غیرهدف، علیه انواع مختلفی از آفات استفاده شدهاند. در تحقیق حاضر سمیت تماسی و تدخینی اسانسهای افسنطین (Artemisia absinthium L.) و مریمگلی (Salvia pratensis L.) روی حشرات کامل شپشه قرمز آرد (Tribolium castaneum Herbst (Tenebrionidae)) و سوسک چهارنقطه-ای حبوبات (Callosobruchus maculatus (F.) (Bruchidae)) بررسی شد. ایزوستیل فتالات (39/39%) و آلفا-مونوپالمتین (71/16%) در اسانس افسنطین دودکان (42/30%) و تریدکان (10/12%) در اسانس مریمگلی بهعنوان ترکیبات اصلی توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی-طیفسنج جرمی شناسایی شدند. نتایج نشان دادند که اسانسها دارای سمیت تماسی و تدخینی مناسبی بودند. اسانس افسنطین با غلظت کشنده 50 درصد (093/7–033/10) 518/8 میکرولیتر بر لیتر نسبت به اسانس مریمگلی با غلظت کشنده 50 درصد (904/13–121/11) 539/12 میکرولیتر بر لیتر بهطور معنیداری سمیت تدخینی بیشتری روی شپشه قرمز آرد پس از 72 ساعت نشان داد. در مورد سوسک چهارنقطهای حبوبات این اختلاف بهدلیل همپوشانی حدود اطمینان مربوطه معنیدار نبود. در سمیت تماسی اسانس افسنطین، شپشه قرمز آرد با غلظت کشنده 50 درصد (196/0–117/0) 150/0 میکرولیتر بر سانتی-مترمربع از سوسک چهارنقطهای حبوبات با غلظت کشنده 50 درصد (356/0–230/0) 281/0 میکرولیتر بر سانتیمترمربع حساستر بود . بین میزان مرگ و میر با غلظت اسانس و زمان در معرض قرارگیری حشرات در سمیت تدخینی ارتباط مستقیمی مشاهده گردید. با توجه به سمیت بالای اسانسهای افسنطین و مریمگلی روی شپشه قرمز آرد و سوسک چهارنقطهای حبوبات، میتوان نتیجه گرفت که امکان استفاده از این اسانسها برای مدیریت این آفات وجود دارد.
اسانس ها,افسنطین,مریم گلی,اجرای شیمیایی,سمیت
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11232.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11232_92f95dd683dad00100a625b27416d1ac.pdf
دانشگاه شهید چمران اهواز
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5421
38
2
2015
06
22
فون سخت بالپوشان خانواده Carabidae در مناطق کشاورزی شهرستان جیرفت
113
124
FA
لیلا
عادلی
دانشگاه شهید چمران اهواز
adelilila90@yahoo.com
مهدی
اسفندیاری
0000-0002-0949-5180
دانشگاه شهید چمران اهواز
esfandiari@scu.ac.ir
پرویز
شیشه بر
دانشگاه شهید چمران اهواز
pshishehbor@yahoo.com
محمد سعید
مصدق
دانشگاه شهید چمران اهواز
mosadegh_ms@yahoo.com
10.22055/ppr.2015.11233
سخت بالپوشان خانواده Carabidae اغلب شکارگران قابل توجهی برای آفات عمومی محصولات کشاورزی هستند. با توجه به وسعت و تنوع طبیعی شهرستان جیرفت به خصوص مناطق کشاورزی، در این تحقیق فون این خانواده در مناطق مختلف کشاورزی شهرستان جیرفت بررسی شد. با استفاده از روش های مختلف مانند جمع آوری با دست، تله گودالی و تله نوری در سالهای 1391-92، در مجموع 30 گونه و زیرگونه از 21 جنس و 10 زیر خانواده از سخت بالپوشان Carabidae در این شهرستان جمع آوری و شناسایی گردید. اکثر گونه ها توسط تله گودالی جمعآوری شدند. در این بین گونه ای از جنس Acinopus sp. برای دنیا جدید بود که بررسی های بیشتر روی آن ادامه دارد. از بین گونههای جمع آوری شده بجز 7 گونه بقیه برای استان کرمان جدید بود. نمونه برداری در دو منطقه گرمسیر و سردسیر در شهرستان جیرفت انجام شد و در کل تنوع گونهها در این دو منطقه با فاصله 75 کلیومتر با هم متفاوت بود. از بین همه گونه هاPheropsophus (Stenaptinus) arabicus دارای بالاترین تراکم در جمع آوری ها بود. از آنجا که مدیریت زیستگاه نقش مهمی را در حفاظت سوسکهای زمینی ایفا می کند، ایجاد پناهگاه مناسب در مزرعه برای اینگونه حشرات و سم پاشی نکردن این پناهگاهها جهت افزایش تنوع زیستی و حفاظت این گونهها در برابر شرایط محیطی پیشنهاد می شود.
سوسکهای زمینی,تنوع گونهای,اکوسیستم های کشاورزی,جیرفت,Carabidae
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11233.html
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11233_6d8aaeb584072a5d9d5aa03bbaa886c9.pdf