2024-03-29T18:27:28Z
https://plantprotection.scu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1425
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5936
1395
39
2
حساسیت دو گونه آفات انباری به قارچ Metarhizium anisopliae Sorokin بر اساس دو روش زیست سنجی
فرشید
شخصی زارع
رضا
وفایی شوشتری
حسین
فرازمند
عارف
معروف
مهران
غزوی
علی
محمدی پور
حساسیت دو گونه آفت انباری، Tribolium confusum (Col., Tenebrionidae) وOryzaephilus surinamensis (Col., Silvanidae) به دو جدایه ایرانی قارچ Metarhizium anisopliae، سراوان (DMEI001) و نور (DMEI002) با استفاده از دو روش زیست سنجی غوطهورسازی و اسپور خشک ارزیابی شد. در این بررسی پس از کشت انبوه هر جدایه در شرایط آزمایشگاهی (دوره نوری 16:8، دمای °C1±28 و RH %5±65) و تهیه سوسپانسیون مادری، در روش غوطهورسازی، پنج غلظت بر اساس فواصل لگاریتمی تعیین شد و تیمار حشرات بر اساس آنها انجام گردید. در روش اسپور خشک، به منظور تهیه دزهای مناسب، یک گرم اسپور خشک در 10 میلیلیتر محلول Tween 80 به صورت سوسپانسیون مخلوط شد و تعداد کنیدیهای آن محاسبه گردید. سپس بر اساس آن معادل وزنی چهار دز برای هر جدایه مورد استفاده قرار گرفت. تمامی آزمایشات در چهار تکرار انجام و در هر تکرار از 20 عدد حشره کامل 10-7 روزه استفاده گردید. نتایج نشان داد، در هر دو روش، شپشه دندانهدار حساسیت بیشتری به هر دو جدایه در مقایسه با شپشه آرد داشت و جدایه سراوان با LD50 105×37/2 و 104×35/5 کنیدی بر میلیلیتر در روش غوطهورسازی و 109×5/9 و 108×2/8 کنیدی بر میلیلیتر در روش اسپور خشک به ترتیب بر روی شپشه آرد و شپشه دندانهدار، بیماریزایی بالاتری نسبت به جدایه نور بر روی هر دو گونه حشره داشت. نتایج مقایسه دو روش زیست سنجی، حاکی از کارایی بالاتر روش غوطهورسازی نسبت به روش دیگر بود.
قارچ متاریزیوم
شپشه آرد
شپشه دندانهدار
سراوان
نور
2016
06
21
1
11
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11970_25b701a94db9ef1bf97c0bd734960325.pdf
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5936
1395
39
2
ژنتیک بیماریزایی جدایههای بیمارگر زنگ زرد گندم شایع در ایران طی سال زراعی 93-1392
مرجان
سویزی
فرزاد
افشاری
سعید
رضایی
چکیدهچکیده زنگ زرد یا زنگ نواری ناشی از بیمارگر Puccinia striiformis f.sp tritici شایعترین بیماری قارچی گندم در ایران و اکثر مناطق گندم خیز جهان ارزیابی شده است. برای تولید ارقام مقاوم به این بیماری بررسی و شناخت خصوصیات نژادهای قارچ عامل بیماری الزامی است. بدین منظور 29 جدایه عامل بیماری از مناطق مختلف کشور جمعآوری شد. با استفاده از 44 لاین افتراقی زنگ زرد و رقم حساس بولانی به عنوان شاهد در مرحلهی گیاهچهای مورد آزمایش قرار گرفته و تعیین نژاد شدند. گیاهچهها با جدایههای بیمارگر مایهزنی شدند و پس از 17 روز ظهور علائم و شدت بیماری ارزیابی و تعیین نژاد به روش جانسون و همکاران انجام شد. براساس نتایج حاصل، برای گیاهان حامل ژنهای YrA در تمام جدایههای مورد مطالعه بیماریزایی مشاهده شد. برای گیاهان حامل ژنهای ,Yr15 Y15 ,Yr10 وYrSP در هیچ یک از جدایههای مورد بررسی بیماریزایی مشاهده نشد. جدایه اهواز3 با نژاد 132E156A+,Yr27 به عنوان پرآزارترین و جدایه طرق مشهد 3 با نژاد 2E2A+ به عنوان کمآزارترین نژاد مشخص گردیدند.واژههای کلیدی: گندم، بیماری زنگ زرد، نژاد، پرآزاری
واژههای کلیدی: گندم
بیماری زنگ زرد
نژاد
پرآزاری
2016
06
21
13
22
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11971_22f616a1430082a912ef4b10de494dd0.pdf
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5936
1395
39
2
ارزیابی مقاومت گیاه کامل تعدادی از ژنوتیپهای گندم نان به پاتوتیپ 6E158A+ عامل بیماری زنگ زرد گندم
روژین
مرادی
جهانشیر
امینی
غلامحسین
احمدی
هدیه
بدخشان
در این تحقیق واکنش 55 ژنوتیپ گندم نان از چهار اقلیم گرم و خشک جنوب، اقلیم معتدل، اقلیم سرد و اقلیم گرم و مرطوب نسبت به نژاد غالب قارچ عامل بیماری زنگ زرد (6E158A+)در شرایط مزرعه در استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی مزرعهای به منظور بررسی مقاومت مرحله گیاه کامل گندم با استفاده از واکنش ژنوتیپها به بیماری در سه نوبت با فاصله هفت روز بین دو مرحله ظهور برگ پرچم تا اواسط پر شدن دانه انجام شد. همچنین شدت بیماری در ژنوتیپ های آلوده به نژاد زنگ نیز در سه نوبت اندازه گیری گردید وسپس سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) وهمچنین مقدار نسبی سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری(rAUDPC) ژنوتیپهای گندم محاسبه گردید.سرانجام از ترکیب داده های مربوط به شدت آلودگی و تیپ آلودگی، ضریب آلودگی محاسبه گردید. با توجه به اینکه بین ضریب آلودگی و AUDPCهمبستگی بالا و معنی دار بود، لذاتجزیه خوشه ای ژنوتیپها بر اساس AUDPC به منظور گروهبندی آنها بر اساس مقاومت نسبت به پاتوتیپ 6E158A+ انجام شد. ژنوتیپ ها ی گندم عکس العمل متفاوتی از نظر شدت آلودگی نسبت به نژاد قارچ نشان دادند. نتایج نشان داد که 25 درصد ژنوتیپها پایینترین سطح AUDPC، 18 درصد سطح متوسط، 14 درصد بالاترین سطح و 43 درصد دارای سطح نزدیک متوسط یا نسبتا بالایAUDPC را از خود نشان دادند.
تیپ آلودگی
شدت آلودگی
AUDPC
گندم
2016
06
21
23
36
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_12130_b2ff3e0bddec15024060999305b82f78.pdf
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5936
1395
39
2
کارایی کاربرد حشرهکش ایمیداکلوپرید همراه آب آبیاری در مدیریت کرم خراط، Zeuzera pyrina L. روی درخت گردو
عزیز
شیخی گرجان
رویا
ارباب تفتی
رئوف
کلیایی
علی
محمدی پور
کرم خرّاط مهمترین آفت درختان گردو در مناطق خشک ایران است. یکی از راهکارهای مدیریت آفات، استفاده از حشرهکشها با آب آبیاری در سطح محدود است. کنترل شیمیایی به روش آبیاری یکی از روشهای کنترل شیمیایی است که میتواند در کاهش خسارت کرم خراط موثر باشد. برای این منظور، آزمایش در منطقه کرج در تاریخ 25/2/1391 روی رقم گردوی آذرشهر انجام گرفت. درختهای مورد آزمایش همسن، 25 ساله و آلوده به کرم خراط بودند. این آزمایش با 5 تیمار و 5 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. در این آزمایش از حشره کش ایمیداکلوپرید SC350 به مقدار 20، 60، 100 و 140 میلیلیتر به ازای هر درخت به عنوان تیمارهای آزمایشی و شاهد (بدون سمریزی) استفاده شد. برای نمونهبرداری ابتدا 5 درخت از هر تیمار به صورت تصادفی انتخاب شد. سپس از هر درخت 10 سرشاخه 60 سانتیمتری همانسال (شاخه رشد) انتخاب و محلهای نفوذ آفت (لاروهای سنین مختلف) روی آنها شمارش و ثبت گردید. نتایج نشان داد میانگین تعداد سوراخ نفوذ در هردرخت برای تیمارهای ایمیداکلوپرید100 و 140 میلیلیتر به ترتیب28/14 و 25/8 سوراخ بود که از لحاظ آماری کمتراز میانگین تعداد سوراخ نفوذ در تیمار شاهد (28) بود. درتیمارهای 20 و 60میلیلیتر از ایمیداکلوپرید، میانگین تعداد سوراخ نفوذ در هردرخت 32 و 38 سوراخ بود. بررسیها نشان داد، کاربرد حشرهکش در غلظت 20 و60 میلیلیتر سبب افزایش شدت آلودگی شده درصورتیکه کاربرد حشرهکش در غلظت 100 و 140میلیلیتر به ازای هردرخت سبب کاهش 50 و 75 درصد آلودگی به کرم خراط شده است.کاربرد حشرهکش به روش آبیاری یک روش کاملا تخصصی بوده و باید توسط کارشناس با توجه به شرایط فیزیکی خاک، فیزیولوژی درخت و بیولوژی آفت انجام شود، در غیر این صورت آلودگیهای زیست محیطی، هزینهی کنترل آفت و میزان آلودگی به کرم خراط افزایش خواهد یافت.
کنترل شیمیایی
حشرهکش
غلظت
نئونیکوتینوئید
ایمیداکلوپرید
2016
06
21
37
45
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_12131_0b649df684f9e4ec484690d5c7178ae1.pdf
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5936
1395
39
2
انتخاب جدایههای برتر تریکودرما از نظر تحمل شوری و دما، و تاثیر آن بر رشد گیاه ذرت در شرایط in vitro
نعیمه
عنایتی ضمیر
مهدی
مهرابی کوشکی
فاطمه
نصرابادی
محمود
شمیلی
بسیاری از جدایههای قارچ بیوکنترلی Trichoderma با افزایش تحمل گیاه به تنشهای محیطی باعث بهبود شاخصهای رشدی گیاه و افزایش محصول میشوند. به منظور بررسی اثر تنش شوری بر روی 10 جدایه از هفت گونه قارچ تریکودرما آزمایشی بصورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح شوری(7، 9، 13، 30، 60 دسیزیمنس بر متر) از سه منبع کلرید سدیم، کلرید کلسیم و کلرید منیزیم به نسبت1:2:3 و 10جدایه تریکودرما بود. اثر شوری بر روی رشد جدایه های تریکودرما برروی محیط کشت جامد سیبزمینی-دکستروز-آگار حداقلی ( -Strenghth PDA¼ ) که دارای غلظت های مختلف نمک در سطوح شوری تعریف شده بود، انجام شد. همچنین جدایهها از نظر تحمل به دما، در دماهای در دمای 30، 35 و 40 درجه سلسیوس غربالگری شدند. نتایج نشاندهنده اثر بازدارنده شوری بر روی رشد جدایهها و تفاوت معنیدار آنها بود. مقاومترین قارچ به شوری با 12درصد بازدارندگی رشد در سطح شوری 60 دسی زیمنس برمتر جدایه T.virens Ham-65 و حساسترین قارچ با100 درصد بازدارندگی رشد جدایه T. capillare Isf-7 بود. هیچ کدام از جدایه ها قادر به رشد در دمای 40 درجه سلسیوس نبودند و در دمای 35 درجه نیز تنها 4 جدایه رشد کردند. افزایش دما باعث کاهش رشد 3 جدایه و افزایش رشد T.virens Ham-65 نسبت به دمای 30 درجه شد. نتایج تلقیح بذر ذرت با جدایه مقاوم به شوری و دما(T.virens Ham-65) نشان دهنده تاثیر معنی دار قارچ در افزایش وزن تر، خشک و ارتفاع ریشه و اندام هوایی در شرایط شور و غیرشور بود.
شوری
تریکودرما
بازدارندگی
رشد شعاعی
افزایش رشد
2016
06
21
47
58
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11972_4fd4af4b72bf3f1893615d51c6b5894e.pdf
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5936
1395
39
2
خصوصیات زیستی و پارامترهای جدول زندگی شپشک آردآلود پنبه Phenacoccus solenopsis روی ختمیچینی در دماهای مختلف
اعظم
فروزان
پرویز
شیشه بر
مهدی
اسفندیاری
محمد سعید
مصدق
شپشک آردآلود پنبه Phenacoccus solenopsis Tinsley (Hemiptera: Pseudococcidae) یکی از آفات مهم گیاهان خانواده Malvaceae است که اخیرا روی ختمیچینی در استان خوزستان خسارت شدیدی ایجاد نموده است. در یک مطالعه در شرایط آزمایشگاهی اثر دماهای مختلف (25، 30 و 35 درجه سلسیوس) (رطوبت نسبی 5±65 و طول دوره روشنایی: تاریکی 10:14) بر خصوصیات زیستی و پارامترهای جدول زندگی این شپشک مورد بررسی قرار گرفت. میانگین طول دوره رشد پیش از بلوغ شپشک ماده در سه دمای 25، 30 و 35 درجه سلسیوس بهترتیب 02/19، 6/16 و54/13 روز بود. میانگین میزان مرگ و میر پیش از بلوغ در سه دمای مذکور بهترتیب 94/26، 72/32 و 12/39 درصد بود. در سه دمای فوق میانگین طول عمر شپشک ماده به ترتیب 94/41، 8/33 و 6/26 روز، میانگین تعداد پوره روزانه 9/13، 06/12 و 12/15 عدد، میانگین تعداد پوره کل 68/389، 23/318 و 45/214 عدد، میانگین نسبت جنسی 71، 70 و 89 درصد (ماده) و نرخ ذاتی رشد 157/0، 181/0 و 207/0 تعیین شد. بر اساس نتایج کسب شده در این مطالعه بهترین دما برای رشد و تولید مثل P. solenopsis 35 درجه سلسیوس بود.ر اساس نتایج کسب شده در این مطالعه بهترین دما برای رشد و تولید مثل P. solenopsis 35 درجه سلسیوس بود.ر اساس نتایج کسب شده در این مطالعه بهترین دما برای رشد و تولید مثل P. solenopsis 35 درجه سلسیوس بود.
خصوصیات زیستی
پارامترهای جدول زندگی
شپشک آردآلود
پنبه
2016
06
21
59
69
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_11973_c196fa4b6709b4821f65aa2fad658629.pdf
گیاه پزشکی
2588-5936
2588-5936
1395
39
2
بررسی سمیت حشرهکش های ایمیداکلوپرید و پریمیکارب بر مراحل مختلف رشدی شته جالیز Hemiptera: Aphididae)) Aphis gossypii Glover
علی
الماسی
آرش
راسخ
مهدی
اسفندیاری
مجید
عسکری سیاهوئی
معصومه
ضیائی
شته جالیز Hemiptera: Aphididae)) Glover Aphis gossypii یکی از آفات مهم و خسارتزا در مزارع و گلخانهها بوده و استفاده از آفتکشها یکی از روشهای کنترل این آفت محسوب میشود. کاربرد بیرویهی آفتکشها علاوه بر ایجاد مقاومت در آفات، منجر به بجا گذاشتن باقیمانده آن روی گیاهان میشود. اتخاذ تدابیری از جمله کاهش دز مصرف میتواند در سلامت مصرف کنندگان موثر باشد. در پژوهش حاضر، حساسیت مراحل مختلف پورگی و حشره کامل شته جالیز به دز توصیه شدهی مزرعهای و نیم دز حشرهکشهای ایمیداکلوپرید و پریمیکارب بررسی شد. همچنین آزمون زیستسنجی روی پوره سـن سوم شته جالیز انجام و بر اساس LC50 میزان حساسیت این سن پورگی شته، در فاصلههای زمانی 24، 48 و 72 ساعت مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سن پورگی، سمیت آفتکشها به طور معنیداری کاهش یافته است. میزان LC50 و LC90 ایمیداکلوپرید، 24 ساعت پس از تیمار به ترتیب، 648/71 و 548/365 و پریمیکارب 62/212 و 49/457 پی.پی.ام محاسبه شد. مرگومیر غلظت LC50 این حشرهکشها پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب برای ایمیداکلوپرید 45، 89/48، 45/49 و برای پریمیکارب 89/43، 78/47، 56/50 درصد بهدست آمد. نتایج نشان داد در هر دو حشره کش، بیشترین میزان مرگومیر در 24 ساعت اول صورت گرفت و گذشت زمان ( 48 و 72 ساعت) منجر به افزایش معنیدار مرگومیر نشد. مطابق با نتایج به دست آمده، میتوان با کاربرد دز کاهش یافتهی حشرهکشها، ضمن کنترل مناسب آفت، زیانهای حاصل از کاربرد آفتکشها بر مصرف کنندگان و محیط زیست را کاهش داد.
؛دز کاهش یافته؛
؛غوطه وری؛
؛مرگ و میر؛
2016
06
21
71
83
https://plantprotection.scu.ac.ir/article_12134_aa07b79c53d9b98868177cc576135520.pdf