تعیین گونه و نژاد قارچ های عامل سفیدک سطحی خیار وکدو در مزارع جالیز استان آذربایجان شرقی

چکیده

جهت شناسایی عامل بیماری سفیدک سطحی خیار و کدو در سطح استان آذربایجان شرقی از نیمه خرداد تا پایان شهریور در ماه 1386 از مزارع مهم خیار و کدو در شهرستان های تبریز، اهر، باسمنج، سراب و شبستر که از مراکز مهم تولید محصولات فوق در استان هستند، نمونه برداری به عمل آمد. شناسایی هر کدام از جدایه ها  با استفاده از مورفولوژی کنیدی ها  و کاسموتسیوم صورت  گرفت. از مجموع  48 جدایۀ جمع آوری شده، 77درصد جدایه ها گونۀ G. cichoracearum و 23 درصد گونۀ P. xanthiiبودند. بنابراین گونۀ G. cichoracearum از فراوانی و توسعۀ بیشتری در سطح استان برخوردار است. تعیین  نژاد  جدایه ها  با استفاده از 10  رقم افتراقی خربزه به  نام های  Iran H ،Vederantis،MR1،  PMR45 ،  PMR5، Edisto 47 ، Nantais oblog ، PI 414723 ، PI 124112  و WMR 29 انجام گرفت. برای اینکار از روش مایه زنی قرص های برگی استفاده شد و بعد از گذشت 15 روز با توجه به آلودگی یا عدم آلودگی هر یک از ارقام افتراقی طبق جدول ارائه شده توسط پیترات تعیین نژاد صورت گرفت. از مجموع 37 جدایۀ  G. cichoracearum، 26 جدایه تعیین نژاد شد که 19 جدایه نژاد صفر و هفت جدایۀ دیگر نژاد 1 معرفی شدند. همچنین از مجموع 11 جدایۀ P. xanthiiهشت جدایه تعیین نژاد شد که همگی متعلق به نژاد صفر هستند.از طرف دیگر ارزیابی میزان مقاومت ارقام افتراقی به جدایه های تهیه شده نشان داد که رقم افتراقی Iran H با میانگین آلودگی 13/15درصد حساس ترین رقم و Edisto 47 با میانگین 56/1 درصد نسبت به گونۀ G. cichoracearum نسبتا" مقاوم است . ارقام  PMR 5 ,MR-1 ,PI 414723 و Nantais oblog هیچ گونه علایمی از سفیدک نسبت به جدایه های این گونه نداشتند و کاملا"مقاوم شناخته شدند. همچنین رقم Iran H با میانگین آلودگی 72/15 درصد نسبت به رقم Vederantis  با میانگین 5/7 درصد از حساسیت بیشتری نسبت به گونۀ P. xanthii برخوردار است. بقیۀ ارقام نسبت به جدایه های این گونه مقاوم بوده و هیچگونه آثار آلودگی در آن ها رویت نشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Identification of Cucumber Powdery Mildew Agents and Determination of their Race in East Azerbaijan Province

چکیده [English]

Podosphaera xanthii and Golovinomyces cichoracearum are the two main species causing powdery mildew on cucumber worldwide. Cucumber powdery mildew and the fungal species involved in this disease have poorly been studied in East Azerbaijan province of Iran. In the present study, 37 cucumber plant samples with powdery mildew symptoms were collected from Tabriz, Ahar, Sarab, Basmenj and Shabestar, from June till September 2007. All collected species were identified based on conidial and cleistothecial morphology (1,3). In total, 48 isolates were studied of which 37 (77%) were identified as G. cichoracearum and 11 (23 %) as P. xanthic. In order to determine the race of isolated species, a set of differential melon cultivars (Iran H, PMR5, PMR45, Vedrantais, Edisto47, Nantais oblog, Mr-1, PI124112, PI414723 and WMR29), were used to determine the race of species. After 15 days of inoculation, the races were determined based on presence or absence of symptoms on differential host. Pitrat chart was used to evaluate and score the results (7). Based on the results, from 37 isolates of G. cichoracearum, 26 isolates were determined at the race level and of these 19 isolates were identified as race 0 and 7 isolates were determined as race 1. Among 11 isolates of P. xanthii, 8 isolates were identified as race 0. However, for the remaining 11 isolates of G. cichoracearum and 3 of P. xanthii, results were not conclusive because of the overlap between the differential set of cultivars. Analysis of variance and mean comparison (P=5%) was performed by using MSTATC software. Resistance assessment of the differential lines to different isolates showed that “Iran H” with 15.17 % mean infection was determined as susceptible and “Edisto 47” with 1.56 % mean infection was determined as resistant to G. cichoracearum. MR-1, PMR 45, PI 414723 and Nantais oblog were completely resistant and no infection was observed when inoculated with G. cichoracearum. For the other species isolates, in comparison to Vedrantais (with 7.5 % mean infection) “Iran H” (with 15.72 % mean infection) was also determined as susceptible to P. xanthii. The other lines were not infected and were considered resistant to P. xanthii.