کنترل بیماری مرگ گیاهچه چغندر قند ناشی از Rhizoctonia solani AG-2-2 با استفاده از تیمار بذور با قارچ‌های اندوفیت و ترکیبات القاء کننده مقاومت

نوع مقاله : علمی پژوهشی-فارسی

نویسندگان

1 گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

2 هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس

3 موسسه تحقیقات چغندر قند

چکیده

بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند ناشی از Rhizoctonia solani یکی از مهم‌ترین بیماری‌های چغندرقند است که خسارت‌های اقتصادی زیادی به تولید‌کنندگان این محصول وارد می‌کند. در این تحقیق، توانایی بیوکنترلی 16 جدایه تریکودرما و یک جدایه Piriformospora indica مقابل R. solani AG-2-2 در شرایط درون شیشه‌ای و گلخانه‌ مورد بررسی قرار گرفت. از بین جدایه‌های مورد بررسی دو جدایه Trichoderma harzianum 65 و Trichoderma viride 60 موثرترین آنتاگونیست‌ها در شرایط درون شیشه‌ای بودند و توانستند در آزمون‌های کشت متقابل و تولید مواد خارج سلولی از رشد میسلیوم بیمارگر جلوگیری کنند. با این حال، بیشترین درصد کنترل بیماری در گلخانه توسط جدایه‌ T. harzianum 65 با 6/73 درصد به دست آمد که اثر یکسان با تیمار قارچ‌کش (کربوکسین-تیرام) در کنترل بیماری داشت و تیمار P. indica با درصد کنترل بیماری 8/69 در رتبه بعدی قرار داشت. تیمار بذور چغندرقند با این دو قارچ رشد گیاهان را بهبود بخشید و وزن تر ریشه گیاهچه‌ها را افزایش یافت. همچنین، کارایی غلظت‌های متفاوتی از سه ترکیب القاء کننده مقاومت BABA، MeJA و SA برای کنترل R. solani AG-2-2 در گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. بیشترین مقدار کنترل بیماری زمانی مشاهده شد که بذور با غلظت 10 میلی‌مولار BABA و غلظت 1 میلی‌مولار MeJA تیمار شدند که احتمالا این ترکیبات با القاء مکانیسم‌های دفاعی چغندرقند مقاومت گیاهچه‌ها را به R. solani AG-2-2 افزایش داده‌اند. این اولین گزارش از کنترل بیماری رایزوکتونیایی مرگ گیاهچه چغندر قند با استفاده از P. indica و سه ترکیب القاء کننده مقاومت BABA، MeJA و SA می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Control of Seedling Damping-off Disease on Sugarbeet Caused by Rhizoctonia solani AG-2-2 by Endophytic Fungi and Resistance Inducer Compounds as Seed Treatment

نویسندگان [English]

  • Elham Karimi 1
  • Naser Safaie 2
  • Masoud Shamsbakhsh 1
  • Seyed Bagher Mahmoodi 3
1
2
3
چکیده [English]

Seedling damping-off caused by Rhizoctonia solani is one of the most important diseases of sugar beet resulting in substantial economic losses to the producers of this crop. In this study, the biocontrol capability of 16 Trichoderma isolates and one Piriformospora indica isolate against R. solani AG-2-2 was evaluated in vitro and in vivo. Among the tested isolates, Trichoderma harzianum 65 and Trichoderma viride 60 were the most effective antagonists in vitro and could inhibit mycelia growth of the pathogen in dual culture and culture filtrate assays. However, the maximum damping-off disease control in greenhouse experiments was achieved by T. harzianum 65 with 73.6% disease control that was as effective as fungicide treatment (carboxin-thiram) and followed by P. indica with 69.8% disease control. Moreover, sugar beet seeds treatment with these fungi promoted plants growth and increased root fresh weight. In addition, the efficiency of different concentration of three resistance inducer compounds BABA, MeJA, and SA to control R. solani AG-2-2 in greenhouse was assessed. The maximum disease control was observed when seeds treated with 10 mM BABA and 1 mM MeJA, probably these compounds by induction of defence mechanisms in sugar beet have increased seedlings resistance to R. solani AG-2-2. Herein, for the first time we report control of Rhizoctonia seedling damping-off by using P. indica and resistance inducer compounds BABA, MeJA and SA.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sugar beet
  • biocontrol
  • resistance induction
  • Piriformospora indica

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار