مقایسه سمیت آفت‌کش گیاهی تنداکسیر (Tondexir®) و کنه‌کش شیمیایی فن‌پیروکسی‌میت (Ortus®) روی کنه تارتن دولکه ای Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) و دشمن طبیعی آن Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae)

نوع مقاله : علمی پژوهشی-فارسی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حشره‌شناسی، گروه گیاهپزشکی، دانشگاه محقق اردبیلی

2 دانشجوی دکتری- دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

در این تحقیق اثر آفت‌کش گیاهی تنداکسیر (Tondexir®) و کنه‌کش شیمیایی فن‌پیروکسی‌میت (®Ortus) روی تخم و بالغ کنه تارتن دونقطه‌ایKoch Tetranychus urticae و همچنین دشمن طبیعی آن، کنه شکارگر Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور بررسی تاثیر غلظت‌های پیشنهاد شده مزرعه‌ای (تنداکسیر 2000 پی‌پی‌ام و فن‌پیروکسی‌میت 700پی‌پی‌ام)، آزمایشی در شرایط مزرعه‌ای با سه تیمار و چهار تکرار در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام گرفت. تعداد کنه تارتن و کنه شکارگر (تخم و بالغ) در نوبتهای یک روز قبل و سه، هفت، چهارده و بیست و یک روز بعد از تیمار شمارش شد. میزان LC50 آفت‌کش تنداکسیر در آزمایشگاه روی تخم و بالغ کنه تارتن با گذشت 72 ساعت از زمان تیمار به ترتیب 01/666 و 10/396 پی‌پی‌ام و میزان همین شاخص در مورد کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت به ترتیب 30/379 و 60/291 پی‌پی‌ام برآورد شد. مراحل تخم و بالغ کنه شکارگر P. persimilis حساسیت کمتری نسبت به کنه تارتن در برابر ترکیبات ذکر شده داشتند و کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت سمیت بیشتری نسبت به آفت‌کش تنداکسیر روی این کنه شکارگر داشت. نتایج زیست سنجی مزرعه‌ای نشان داد آفت‌کش تنداکسیر دوام اثر طولانی‌تری نسبت به کنه-کش فن‌پیروکسی‌میت داشت. بر اساس معیارهای IOBC در نمونه‌برداریهای 21 روز پس از تیمار، آفت‌کش تنداکسیر برای تخم و بالغ کنه شکارگر در گروه سموم با خطر متوسط و کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت در گروه سموم خطرناک دسته‌بندی شدند. نتایج نشان داد آفت‌کش تنداکسیر سبب مرگ‌ومیر بالایی در تخم و بالغ کنه تارتن شده و سمیت آن برای کنه شکارگرکمتر از کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparison toxicity of plant pesticides, Tondexir® and chemichal acaricides, Ortus® on two spotted spider mite Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) and its natural enemies Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae)

نویسندگان [English]

  • Mahdi Kabiri Raeis Abad 1
  • Elham Zaree 2
چکیده [English]

In this research, the effect of plant pesticides tondexir (Tondexir®) and chemical acaricides fenpyroximate (Ortus®) were investigated on the egg an adult of two spotted spider mite Tetranychus urticae and its natural enemies Phytoseiulus persimilis in lab condition. Also to evaluate the effect of field recommended concentrations (2000 ppm tondexir and 700 ppm fenpyroximate) an experiment was conducted with three treatments and four replications in a randomized complete block design under field conditions. The numbers of T. urticae and P.persimilis (egg and adult) on leaf samples were count on before treatment and 3, 7, 14 and 21 days after treatment. The LC50 value of tondexir and fenpyroximate on egg and adult of T. urticae were 661.01, 396.1 and 379.3, 291.6 ppm 72 h after treatment respectively. The egg and adult of P. persimilis were less susceptible to T. urticae and fenpyroximate toxicity was higher than the tondexir for this predatory mite. The field bioassay results showed tondexir have longer persistency effect than fenpyroximate. According to IOBC standards, 21 days after treatment, tondexir and fenpyroximate were categorized at moderately toxic and very toxic for both egg and adult of predatory mite respectively. Overall results showed that tondexir caused high mortality on egg and adult of spider mite and its toxicity is less than fenpyroximate to predatory mite.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tetranychus urticae
  • Phytoseiulus persimilis
  • Tondexir
  • Fenpyroximate