بیواکولوژی سوسک‌های قهوه‌ای گندم Miltotrogus caucasicus و Tanyproctus ganglbaueri در غرب ایران

نوع مقاله : علمی پژوهشی-فارسی

نویسندگان

1 بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور

2 بخش گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه

چکیده

در سال‌های اخیر بخش‌های وسیعی از مزارع گندم دیم شاهد خسارت ناشی از جمعیت در حال افزایش سوسک‌های قهو‌ه‌ای گندم شده است. به منظور مطالعه تغییرات جمعیتی و عوامل محدود کننده طبیعی فعالیت سوسک‌های قهوه‌ای گندم، لاروها، شفیره‌ها و حشرات کامل این آفت از مزارع گندم دیم استان‌های کرمانشاه و کردستان جمع‌آوری گردید. جمع‌آوری و شمارش لاروها و شفیره‌ها با انداختن کادرهای چوبی در سطح مزرعه و کندن خاک آن محدوده انجام گرفت. برای شکار حشرات کامل آفت در مزارع اقدام به تور زدن گردید. نتایج بررسی‌های سه ساله نشان داد که سوسک‌های قهوه‌ای گندم در غرب ایران عمدتاً شامل گونه‌های Brenske, 1897) Tanyproctus ganglbaueri) و  Gyllenhal,1817) Miltotrogus (Amphimallon) caucasicus) و متعلق به خانواده Scarabaeidae بودند. گونه غالب بسته به منطقه و سال زراعی متفاوت بود و گونه‌ها به ‌نوعی جایگزین یکدیگر شدند. خسارت قابل توجه گونه T. ganglbaueri به عنوان آفت قبل از این در دنیا گزارش نشده است. بیشترین میانگین تراکم لاروهای M. caucasicus در استان کرمانشاه 6/5 عدد در هر کادر 25/0 مترمربع در دهه اول دی ماه دیده شد. بیشترین تراکم لاروهای T. ganglbaueri در کردستان 16 عدد لارو در هر کادر در فروردین ماه ثبت شد. لاروهای T. ganglbaueri ازاواخر بهمن ماه شروع به تغذیه کرده و شدت تغذیه لاروها در اسفند و فروردین ماه بود. متوسط طول عمر حشره کامل T. ganglbaueri حدود 43 روز بود. زیست‌شناسی تا حدودی متفاوت این دو گونه آفت در انتخاب بهترین زمان کنترل آنها اهمیت دارد. گونه‌هایی از قارچ‌ها شامل Beauveria bassiana و Hirsutella sp. و باکتری‌های‌ بیمارگر حشرات مانند Bacillus sp.از سوسک‌های قهوه‌ای گندم جداسازی ‌شد. نیاز به مطالعات بیشتر برای شناسایی و بازنگری گونه­ های سوسک‌های قهوه‌ای گندم در اقلیم های مختلف ایران وجود دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Bioecology of wheat chafers Miltotrogus caucasicus and Tanyproctus ganglbaueri in the western Iran

نویسندگان [English]

  • H. Haji Allahverdipour 1
  • Sh. Bagheri Matin 2
  • M. Ghazvi 1
1 Department of Biological Control, Iranian Research Institute of Plant Protection
2 Department of Plant Protection, Agriculture and Natural Resources Research and Education Center of Kermanshah Province
چکیده [English]

Background and Objectives
Large areas of non-irrigated wheat fields have recently gone through the damage caused by growing population of wheat chafers. To study wheat chafers’ population changes and their natural enemies, the larvae, pupae and adults were collected from Kermanshah and Kurdistan provinces.
Materials and Methods
Sampling and counting of larvae and pupae were done by placing wooden quadrats over the wheat fields and digging soils of the sampled areas. The insect net was employed to capture the adults. The sampling was carried out for three years (2010-2013).
Results
The two cockchafer species Tanyproctus ganglbaueri and Miltotrogus (Amphimallon) caucasicus (Scarabaeidae) were the most damaging chafers to wheat in western parts of Iran. The dominant species depended on the region and timespan indicating species turnover. The described species of T. ganglbaueri hasn’t been reported yet as a pest worldwide. The highest density of M. caucasicus larvae in Kermanshah province was 5.6 larvae per 0.25 m2 quadrat in mid-April; while in case of T. ganglbaueri 16 larvae per 0.25 m2 quadrat was recorded in March in Kurdistan province. Larvae of T. ganglbaueri started feeding in early February and the peak feeding times occured in March and April. The average adult lifespan of T. ganglbaueri was roughly 43 days. Fungal and bacterial pathogens including Beauveria bassiana, Hirsutella sp. and Bacillus sp. were isolated from the wheat chafers.
Discussion
The relatively different biology of these two pest species has an implication in their timing control actions. More studies on identification and revision of wheat scarabs in different climates of Iran is needed.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Miltotrogus caucasicus
  • Tanyproctus ganglbaueri
  • Biology
  • Hirsutella
  • Bacillus

 

Ahrens, D., Gc, Y. D., Lago, P. K. and Nagel, P. 2009. Seasonal fluctuation, phenology and turnover of chafer assemblages: insight to the structural plasticity of insect communities in tropical farmlands. Agricultural and Forest Entomology, 11(3): 265-274. 
Anand, A. A. P., Vennison, S. J. S., Sankar, G., Prabhu, D. I. G., Vasan, P. T., Raghurman, T., Geoffrey, C. J. and Vendan, S. E. 2010. Isolation and characterization of bacteria from the gut of Bombyx mori that degrade cellulose, xylan, pectin and starch and their impact on digestion. Journal of Insect Science, 10: 1-20.
Arnaudov, V., Raykov, S., Davidova, R., Hristov, H., Vasilev, V. and Petkov, P. 2012. Monitoring of pest populations – an important element of integrated pest management of field crops. Agricultural Science and Technology, 4(1): 77-80.
Babak fard, A. 2011. Failure of different doses of Diazinon G in control of wheat chafers. Report of Kermanshah Agri-Jahad.
Haghparast, R. N., Bahrami, S., Pourdad, S. and Nadermahmudi, K. 2009. Report of dry farmed grains condition in Kermanshah province. Dryland Agricultural Research Institute of Kermanshah, P. 6. (In Farsi).
Haji Allahverdipour, H. 2014. Study the population changes of wheat chafer larvae for timing of control. Proceedings of 3rd Integrated Pest Management Conference (IPMC). Shahid Bahonar University of Kerman. P. 467. (In Farsi).
Haji Allahverdipour, H. 2017. Study the population changes and field biology of wheat chafers (Scarabaeidae) and identification of their natural enemies in Western Iran. Final report of project. Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO). ISBN 50589. (In Farsi).
Karimi, K., Arzanlou, M., Babaiahar, A. and Mansourghazi, M.2015. Phenotypic and molecular characterization of the causal agent of chafer beetle mortality in the wheat fields of the Kurdistan province, Iran. Journal of Plant Protection Research, 55(3): 227-234.
Khajehzadeh, Y. 1998. Biology of wheat chafers )Anisoplia spp.) and their distribution in  Khuzestan province. Final report of Agricultural and Natural Resources Research Center of Khuzestan, P. 33. (In Farsi).
Mahmud, A., Lee, R., Munfus-Mccray, D., Kwiatkowski, N., Subramanian, A., Neofytos, D., Carroll, K. and Zhanga, S. X. 2012. Actinomucor elegans as an emerging cause of mucormycosis. Journal of Clinical Microbiology, 50(3): 1092-1095.
Montreuil, O. 2000. Cladistic systematics of the genus Amphimallon (Coleoptera: Scarabaeidae: Melolonthinae). European Journal of Entomology, 97 (2): 253-270.
Nyrop, J. P., Villani, M. G. and Grant, J. A. 1995. Control decision rule for European Chafer (Coleoptera: Scarabaeidae) larvae infesting turfgrass. Journal of Environmental Entomology, 24(3): 521-528.
Radjabi, G. and Behroozin, M. 2003. Pests and plant diseases of wheat fields in Iran. Agricultural Education Publication, P. 188. (In Farsi).
Rezabeigi, M. 1991. Bioecology of wheat chafers Amphimallon caucasicum and Anisoplia spp. Final report of Agricultural and Natural Resources Research Center of Kermanshah, P. 35. [In Persian].
Rezabeigi, M. and Haydari, M. 1993. Damaging wheat and barley scarabs in Kermanshah. Proceedings of 11th Plant Protection Congress of Iran, P. 14. (In Farsi).
Sanmartin, I. and Martin-Piera, F. 2003. First phylogenetic analysis of the subfamily Pachydeminae (Coleoptera, Scarabaeoidea, Melolonthidae): the Palearctic Pachydeminae. Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research, 41(1): 2-46.
Sezen, K., Demir, I., Katl, H. and Demirbag, Z. 2005. Investigations on bacteria as a potential biological control agent of Summer Chafer, Amphimallon solstitiale L. (Coleoptera: Scarabaeidae). The Journal of Microbiology, 43(5): 463-468.
Tanada, Y. and Kaya, H. K. 1993. Insect pathology. Academic Press, San Diego. 666 pp.
Tolasch, T., Solter, S., Toth, M., Ruther, J. and Francke, W. 2003. (R)-Acetoin-female sex pheromone of the summer chafer Amphimallon solstitiale (L.). Journal of Chemical Ecology, 29(4): 1045-1050.